свилен (прид.) - кошула (имн.)

Ги менуваше белите свилени кошули секој ден, а откако во него се всели неумоливата гушителка – туберкулозата, по три на ден.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Изабел на себе имаше црвени панталони и убава свилена кошула, накит ни многу ни малку, само тенко златно ланче околу вратот, а шминката ѝ беше многу дискретна.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Нејзините некогаш високи рамења наликуваа на закачалка на која висеше убава свилена кошула.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Имаше кратка коса и прекрасна гардероба - црни панталони и бела свилена кошула.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Џими Хендрикс - ова, додуша, беше пред да стане Џими Хендрикс, сè уште беше Џими Џејмс - седеше во публиката со својата гитара, и ги прашуваше дали може да свири со нив, и тие рекоа: секако.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
АЛЕКСАНДАР ТЕРЕХОВ ХАРОН
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Дедо Васја беше колхозник со одликувања. Владата за Денот на победата го даруваше со свилени кошули.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Потоа го отвораше бовчалокот на момчето, здиплен во бела свила, а во него свилена кошула, свилена кравата со цветчиња, свилени марамчиња со извезени букви, свилени подризи, чорапи.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)