свој (прид.) - волја (имн.)

Зар тој по своја волја ми се спротивстави во борбата за чевлите?
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
12. Бидејќи бесконечната војна и хероизмот навистина се тешки игри, фашистот својата волја за моќ ја пренесува на сексуалноста.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Причините поради кои Македонците од делот на Македонија под Грција го помагале и толерирале ЕЛАС “повеќе против своја волја“ според Еванс пред сé лежеле во тоа што “прво, селаните знаат дека можат да бидат тиранизирани во случај да не обезбедат курири, храна, колиби и сл. и второ, секое македонско национално чувство е слабо, недоверливо и тлее отколку што е еден активен пламен на патриотска независност“.350
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Решив тоа да го сторам наврапито, на мигови и против своја волја. Татко не се противеше.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Во секој случај, доктор Миха, само по своја волја, седеше заклучен во својот кабинет.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Паднав на коленици пред него и реков: „Оче блажени, Филозофе златоуст; колената ми се слаби не од пост, туку од грев, чија причина беа властољубието и гордоста на отец Стефан Писмородецот; во друштво на единаесет, со мене дванаесет арамии ноќни, на разбојници друмски скриени под светата риза се најдов, не по своја волја и јас, оти душата слаба ми била за подвизи небесни, а силна за падови; само затоа што полесно е удолу да одиш а потешко да се искачуваш кон височините Негови, јас паднав; паднав во бездна...“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Тоа е исто така она што и ние против својата волја мораме да го делиме со нив.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Ако една од функциите на камп-хуморот е да наврати на трауматична сцена и да ја преодигра таа траума во урнебесно преувеличен сразмер со цел од неа да ја испразни болката што кампот не ја одрекува, тогаш за присвојувањето од страна на кампот на овие драми во судирот помеѓу мајката и ќерката може да се мисли дека е соочување со стравот што тишти многу геј-момчештва и што остава трауматичен талог во внатрешните животи на голем број возрасни гејови: стравот дека обожаваната мајка може да си ја покаже – макар и несвесно, или против своја волја – несовладливата одбивност кон сопственото чедо, одвратноста од тоа што родила и одгледала девијантно дете.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Можеме да продолжиме онаму каде што запревме на крајот од поглавје 10 и да ја толкуваме привлечноста на тие филмови за геј-мажите и на двете веќе издвоени сцени од нив, и тоа во контекст на нашево сфаќање на кампот. ‌Глетката со лутата мајка би функционирала, според ова толкување, како начин на нова изведба и дејствување преку еден од најголемите ужаси или потенцијални ужаси, од настраното детство.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Така и Константин, дознавајќи за каменот, и против своја волја почна да се мачи со безумните помисли за сѐ она со што би можел да се здобие кога би го поседувал.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
И дали по своја волја и убедување или по потреба и барање на власта, централната и локалната, си создадоа здружение на Егејците и читаа весник “Глас на Егејците”, и се собираа во клубот на Егејците, и се грижеа за Егејците сместени во селата околу Скопје, Битола и Куманово, па и за тие во Војводина, ама се дотогаш до кога грчкиот крал Павле не одлучи со воз да оди во Белград и тоа преку Скопје.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
И читаш: “ Јас долупотпишаниот, по своја волја, свесно и без принуда, пред надлежните власти изјавувам дека се откажувам од комунизмот”...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
И читаш: „Јас, долупотпишаниот, по своја волја, свесно, одговорно и без принуда, пред надлежните власти изјавувам дека ќе бидам лојален на државата и ќе ги почитувам сите закони.“
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Читам гласно: “Јас, долупотпишаниот, без принуда и по своја волја се откажувам од син ми кој таму зад железната завеса, во комунистичките земји...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
А ваквите промени во животот, со кој тој изградил колку-толку стабилен однос, игра со точно одредени правила од кои како сега, може да се отстапи, како да го заплиснуваа и несакајќи го тоа, со мириси и сеќавања на уште понови и поизненадувачки во својот настап, запознавања, улоги и драматични разоткривања - скали кои го водеа по неосветлени и меѓусебно испреплетени различни покажувања на истото нешто во кое мислеше дека не по своја волја влегува, таму кадешто не бил дотогаш. Но зошто?
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Бидејќи, во усмената литература не само што авторот е анонимен, туку рапсодите и народните пејачи по своја волја ги организираат и поврзуваат фрагментите во некаква континуирано подвижна целина нефиксирана од запишувањето, почетоците и краевите секогаш се поместуваат, па всушност веќе и не постојат на класичен начин, се извршуваат непрекинати вметнувања и промени: целината е флуидна, недетерминирана, плурална, токму како и хипертекстот.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Првото: навистина ли татко ѝ на Драганка со сила го одвел Бошета, како што кажуваа Јанческите, или пак, сам Боше, од своја волја и со Јанческа согласност отишол со него; второто: кој бил татко ѝ на Драганка, некој прочуен ајдутин, војвода, или, пак, како што рече Тахир бег Јаузоски некој богат трговец?
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Впрочем, тоа беше во склад со турските закони: сите имоти, сета земја, освен баштината, правото над неа се докажуваше со тапија, беше сопственост на државата, на централната власт, а на сето тоа врховни господари султаните: според својата волја и заслугите на другите делеа и одземаа имоти.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Не се потурчив сам, од своја волја, и сам, од своја волја не заминав од Потковицава.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
За таа цел, за да ја наложат својата волја, грчките попишта прибегнуваат кон разноразни лукавства и насилства.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Во хаосот на мисли кои му ја наполнија главата, од тоа што ќе биде со неговите родители па до тоа дека наскоро ќе ја облече логорошката униформа на НОВ ЧОВЕК , на Александар едно му се разбистри – не по своја волја стана дел од отпорот против генералот Стојан. ***
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
А мене сега, кога станав повозрасен, веќе не ми е јасно зошто сум ги кажувал тие зборови, зошто сум се шегувал...
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Сега Надењка е веќе омажена; по волјата на родителите, или пак по своја волја, – тоа е сеедно – за секретарот на благородничкиот фонд за старателство и веќе има три деца.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Во двата случаи, имено, луѓето трпат огромно развластување: во име на нивната најдлабока суштина тие стануваат лишени од правото на било какво располагање со своите судбини; расата или културата се вистината чии што се тие носители наспроти својата волја, вистината која ја обезвреднува нивната свесна желба.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Западнал така меѓу аскерот но без своја волја и распонот од Кукулино или од некое соседно село Констатнтин Цапар, вдовец со две деца, незаштитен да трча под фес и со предолга пушка кон топови алафранга и кон српски стрелци но со надеж дека ќе ги прерипа плитките ровови и ќе им се врати на Али Ризовите војници.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Да научиме да не ѝ одолеваме на својата волја.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Во искушение сме да кажеме дека човекот може да престане а дека машината не може, но покрај фактот дека тоа не е точно, единствената разлика овде е дека човекот престанува по своја волја додека машината прекинува не по своја волја.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Самиот метод на нивно создавање - „конец долг еден метар (кој паѓа) право од висина од еден метар врз хоризонтално piane се врти по своја волја” - нѐ потсетува на реплика од Жари: „Кога парче бакар ќе се фрли... тоа ќе тоне бавно како кога вискозна течност се разлева низ просторот”.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Судбината првин го носи во Минхен, против своја волја да изработува барокни бакрорези во едно познато ателје, оддалечувајќи го од неговиот идеал импресионизмот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Инаетчијата, носителот на инаетот, најчесто нема цел да придонесе една состојба да се промени на подобро, туку сака едноставно да ја нагласи моќта на својата волја.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Инаетот често има и одмаздничко својство, ирационално спротивставување на очигледни и непобитни факти.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во домот никој не смееше да има своја волја, свои мисли.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Насмевката загадочна радости крие и од сон го буди, полумртвото тело што не по своја волја спие.
„Од дното на душата“ од Александра Велинова (2012)
Чувстуваше дека со помош на својата волја ја доведува таа друга сила во постоење.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тие се преправаа, можеби дури и веруваа, дека дошле на власт без своја волја и за ограничено време и дека тука некаде зад првиот агол, се наоѓа рајот во кој човечките суштества ќе бидат слободни и еднакви.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И претходно работ- никот кој го прекинал работниот однос по своја волја или спогодбено немаше право на паричен надоместок (чл. 67, ЗВОСН).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Целосно се укинати правата како паричната помош и надоместокот на трошоците за превоз и исхрана за време на стручно оспособување или преквалификација, а статусот невработено лице и правата кои можат да се остваруваат во случај на невработеност им се ускратени на лицата кои го имаат прекинато работниот однос по своја волја и на една цела категорија граѓани – земјоделците, односно вршителите на земјоделска, сточарска или друга дејност, без разлика на нивото на приходи.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Така, од 2004 година од него се бара прво, да не одбие соодветна понуда за вработување и, второ, да не го има прекинато работниот однос по своја волја (чл. 5, ЗИДЗВОСН/04).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Но, со усвоју- вањето на овој услов сите права што ги дава статусот невработено лице, колку и да се тие мали, повеќе не може да ги користи лицето кое го прекинало работниот однос по своја волја.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Со тие пари, иако наспроти својата волја, испрати телеграма до Хелвиг: „Хелвиг, итно јави се“ - му напиша во телеграмата.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Мајка ѝ се согласи, но без своја волја.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
И тие така. Претепани на бојните полиња од војските на противниците се враќаа со искршени рогови, ама затоа пак се одмаздуваа на незаштитените чифчии; ја искористуваа до максимум нивната работна сила, ги малтретираа со сите познати и непознати мерки, ги отепуваа и продаваа по своја волја без да даваат сметка за нив.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Ке го најдам на тој век деда ми Богдана, а другите – татко, мајка и Јован – ќе ме најдат тие кога ќе дојдат кај мене на тој свет, си мислеше таа во долгите темни ноќи и ја зацврстуваше својата волја да издржи докрај.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Навистина, со закон турскиот поредок не беше робовладетелски, но на практика токму таков беше, зашто покорената раја беше сопственост на бегот и тој располагаше со неа по своја волја, та дури и до продавање на луѓе.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Но таму тој се наоѓа против својата волја, таму го завлечкала до болест израснатата фантазија, ужасот од наближувачката средба со Барбашин.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
- Секој со својата беља, така е во животот - рече Б.С. и дури тогаш сфатив дека ја имам извадено од џебот не заздравената рака.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Малку е тоа за да можеш некому да му ја наметнеш својата волја!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
А за валканиците од крв немајте гајле. Тука се мачките. Веќе ги доведов откај контејнерите. Тргнати се со лижењето.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Оваа валкана работа не ја вршам по своја волја.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Точно, секидневноста е бремето што Поетот го носи против своја волја, но притоа не треба да се заборави дека токму со неа, со секидневноста раководат безброј безначајни поединости .
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Една од оние што не ги бирам по своја волја но би ги одбрала.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Нема секој право да сомнева да биде саможив и да делува по своја волја.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Против своја волја, почнувам да се кикотам.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
Не по свој пат се тркала, ама не и по своја волја, ами по туѓа.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Мислиш тоа го сторив намерно и по своја волја?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Како да си поигруваа со нас некои црни сили! Како да бевме тргнале по своја волја во некој тежок погубен поход.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Не по своја волја, животот и денес ќе ме натера да продолжам, повторно и повторно со играњето на истата претстава која на репертоарот на животот е уште една бедна улога.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Со не така бистар ум и замаглен поглед ќе го зграпчам и ова утро како секое претходно залудно поминато и секое наредно што без траг ќе помине, без совест ќе ме одмине.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
А дјавол пред црквата многу чинил калабал’к и му рекл: „Ја идем, неверне, ме пади Мариа, ама твое писмо што си писал ја го чувам и ќе да ти го покажем на страшен суд, зашто си се со своја волја отрекл от Христа“.
„Избор“ од Јоаким Крчовски (1814)
Во однос на идното уредување на Балканот, Смодлака ја застапувал тезата дека "мора да имаме балканска федерација и првиот чекор би бил унија меѓу Бугарија и Југославија", а кон која би се приклучила и Албанија "со исти права", со што би се добила федерација "доволно силна да одбие секаков било напад од која било страна".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Посебно беше нагласено, што беше од особен интерес за западните сојузници, дека основната парола на НОД не е "победа на комунизмот" туку "смрт на фашизмот, слобода на народот", бидејќи "комунистите во Југославија не можеа да ја наметнат својата волја и доктрина, а по ослободувањето ќе имаме независна Југославија и слободен народ со сите демократски слободи".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во таа смисла детето е друго на возрасниот: значи дека тоа е неговата судбина, најлукава природена форма, а која го негира неумоливо, движејќи се притоа со умилност на нешто без никаква своја волја.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Толку е почовечки да се предаде својата судбина, својата желба, својата волја во рацете на некој друг. 68 Margina #10 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Би требало поединецот да се претвори во роб на својот идентитет, својата волја, својата одговорност и својата желба.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Ние немаме сопствени волји, и другиот никогаш не е оној со кој сме судрени по своја волја.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Започна Х.Х. да ракоплеска, но остана осамен, само доне­каде го придружи А.А., без своја волја поради својот авто­ритет на претпоставен на К.К.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
„Расположена ли си за Донг вечерва?“ ќе те прашав.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
При преведување со значенски нијанси на мошне богатата именка „толеранција“ во словенечкиот/македонскиот се потврдила скоро исклучиво само „стрпливост“.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Трпеливоста кон другиот е луксуз на оној што нема страв за докажување на својата волја, поточно, на оној што знае дека со сигурност може да го брани својот идентитетен интегритет и да го докаже својот праг на толерантност секогаш кога непријатноста во однос на другиот ќе ја пречекори мерата на неговото трпение.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Не беше веќе потребно да се расправаме или да се милуваме за да ја повикаме удавената жена; каде и да одевме, таа се појавуваше по своја волја: во ресторантот „Роки италијанска говедина“, во „Линдо Мексико“, и во „Куќата на Донг“, нашиот омилен кинески ресторан во кој што сѐ уште често одевме затоа што во почетокот на годината, кога беше зима и ние тукушто бевме почнале да излегуваме, нѐ оставаа да седиме и разговараме до касно само со малечки шољи јасминов чај и раздробени „колачиња на судбината“.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Нееднаквоста на моќта на субјектите, што се среќаваат и остваруваат поле на заемно делување, знае да биде плодна за настанок на толерантно однесување.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Постојано се шегувавме околу одењето таму.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
А и јадењето! Фрижидерот секогаш им е полн, Љубе одлично знае да готви, а најмногу ми се допаѓа кога со Саше ќе не прати по пиво, ќе рече три ладни од фрижидер пивца за мене, а за вас што сакате, сладолед, кока-кола купете си по своја волја.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Не знам дали има баш толку многу пари, повеќе од татко ми, ама знам дека е трошаџија, како што вели Тета, а тоа нам на децата ептен нѝ одговара.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)