Беше јасно дека Татко, барајќи излез од лавиринтот на животот, често запиран на неговите меандри, мораше својот дух да го провре и низ тесниот премин на својата вавилонска библиотека.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Кутриот Татко, со оваа перодршка, како со копје, и со последната капка мастило, како со последните капки на крвташто течеше низ неговите дамари, токму со оваа перодршка што ја држеше цврсто, како со патерица на своите тешко контролирани и задржувани мисли, на листот бела хартија, го задржуваше простум своето тело, својот дух, својот живот...
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Тој, пак, иако болен и трошен, успеваше, со моќта на својот дух, да управува и со с понемоќното тело и да ја шири уште поинтезивно својата мудрост, толку нужна во нашиот дел од патот кон излезот од балканскиот лавиринт.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Овие духовници својот дух на смртта го опеаја, оплакаа и завештаа во безбројните свои дела на едно автентично народњаштво.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Уметниците од Московската група АЕС преку своите духовите разгледници од серијата „Сведоци на иднината” даваат контра слика на предвидените клишеа што г-дин Huntington сака да ги докаже.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Фимка сврте лице на кај челото на колоната и, подавајќи пред себе раце, како да сака да прими пеленаче, со сета сила на својот дух и срце, прошепоти:
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Татко трагајќи по лавиринтот на лавиринтите, се пренесуваше во алхемиските потраги на својот дух, од јазикот до музиката.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Парадоксално во Цариград ќе се оддалечи од Истокот за да најде траен пристан за својот дух на Западот.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Таа открива дека може да се претвори во мачка.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Тој едноставно ги раширува крилјата на својот дух и лета во правецот што му го црта низ воздухот неговата желба.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Со увидот на ‘духот’ се разбира. ‘Од својот дух не можам ништо да спознаам полесно и појасно’.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Живееме исто онолку вон своето тело колку и вон својот дух.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Со прочитот на буквите во кои го врежав својот дух, самиот ќе бидеш благословен букви да создаваш и во нив да се престоруваш“.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Сега требаше одново да го земам лостот и да се обидам да ја поткренам земјата но, вртејќи се кружно во собата, сфатив дека најпрвин треба да го поткренам својот дух.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Тогаш Христос Извикал: - СЕ СТОРИ! ОЧЕ, ВО ТВОИТЕ РАЦЕ ГО ПРЕДАВАМ СВОЈОТ ДУХ! - и така, на Крстот распнат умрел...
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Наслушнувајќи го животот на другите, на оние за кои веќе се пределе легенди, поетот си ја покривал душата со лажна лика, и онаму кај што не им достасувала храброст, убавина и големина на опеаните, тој, како мал бог што создава свои совршени и вечни суштества, им го додавал богатството на својот дух за восхит и за поука на современиците, да седат во вечерите крај огниште и восхитувајќи се да си ги испитуваат мислите не ли се и самите родени за големи дела и за песни од кои и воздухот со возбуда затрепетувал.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Потоа народните поети ги раскажувале возбудливите настани развлекувајќи ги песните со волчи грла.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Според мене, Хичкок не спаѓа меѓу нив, бидејќи тој беше посебен по својот физички изглед, својот дух, својот морал, идеите кои го опседнуваа.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Свежината на својот дух ја одржуваше со тоа што добро спиеше и ниедно попладне не пропушташе да земе еден нап, да преспие по час до два.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Како и природата, и ние треба да постапима според начинот на сеприфаќање и неразликување (anything goes): наше е само да наслушнуваме, да го мобилизираме вниманието, да го отвориме својот дух и да го прошириме во светот колку што е можно повеќе. okno.mk | Margina #10 [1995] 35
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Вие сте со спор дух, бидејќи својот дух никогаш не сте го донеле до неодложност.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Голема по својот дух, таа не само што ќе го понесе товарот, туку и ќе се усреќи од сознанието дека може да се размножи повеќекратно и дека својот голем дух ќе го подели со своите деца, давајќи им духовно богатство.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)