Дури и оние медии (да ги наречеме „младински”, не именувајќи ги бидејќи нивната „непрофесионалност” лежи пред сè во неискуството) кои експлицитно го градат својот имиџ околу вредностите на урбаната култура, многу често не нудат ништо друго освен егзибиционизам, дилетантизам и ескапизам, кои не само што го зацврстуваат режимот (што не е ни битно), туку, поважно, оневозможуваат некои подлабоки и поавтентични форми на протест, оневозможуваат создавање на високи медиски критериуми кадешто одговорноста и знаењето се врвни категории.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Последниве години Америка се соочува со фактот дека младите веќе немаат пресудно влијание врз медиската политика.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Плукај на сѐ, па дури и на себе, биди достоен на својот имиџ.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Последниве години радио станиците емитираат свои имиџ спотови и на телевизи јата.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Да се сними албум за 500 долари.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Сепак, за да се задржи оваа тенденција неопходно е да се засилат промотивните настапи на самиот медиј, бидејќи и другите медии тоа го прават.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Доцните ‘30 Татко му заминува во Вест Вирџинија каде работи во рудник за јаглен.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)