А младите не сакаат да тагуваат по измината младост ана своите татковци и мајки; тие бараат брз ритам, бараат своја мелодија, го барат своето време.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Притоа тој секогаш си свирка некаква своја мелодија.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Само музикалниот човек – лунарната насмевка на пријателот Хорацио ветува уште една приказна од непредвидливиот живот, во што,пред едночасовното клацкање во разглобениот автобус, веднаш го подржувам: - Навистина, секој заод има своја мелодија...
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Небото молскоти закитено со неизбројани сијалички Диви канаринци завиваат во ритмот на својата мелодија Питом поглед, нежности во темелот на нивното пријателство...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)