свој (прид.) - музика (имн.)

Валентина Васон јадела некои божествени печурки во Мексико и се видела себе како се наоѓа во Версај во 18 век слушајќи некоја Моцартова музика.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Без никаква дрога, освен кофеин и никотин, јас утре ќе бидам во Сан Франциско и ќе слушам некоја своја музика, а во недела, ако даде Господ, ќе се разбудам на Хаваи со папаи и ананас за доручек.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
На неа почнав да работам во септември 1963.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Бендовите како Greatful Dead, Doors, Beatles, Rolling Stones, Jefferson Airplane, Mothers of Invention, Dylan и други, кои својата музика ја компонираа и изведуваа под дејство на дроги, ги втиснаа своите психоделични доживувања во културата на младите и врз нив имаа слично влијание како прави курандероси. Tomas de Kvinsi може да се означи како основоположник на модерната “dope” литература со своето дело “Исповед на еден уживател на опиум”, коешто настанало како директен резултат од неговите искуства со лауданумот, препарат на опиумот кој е воведен во терапијата на болни состојби уште од времето на Парацелзус (Paracelsus).
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Што ја натера да седне на работ на осамената шумичка и да ја истура својата музика во ништавилото ?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И, додека оние од градот влегуваа во дворот со својата музика, овие ги надвикуваа со пеењето, без разглас, со песните на „Синтезис“, само што таа група не постоеше пред триесет години.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Трендафил тешко прифаќаше дека секоја генерација има своја музика.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Тој веројатно си мислеше дека се уште внимава на нас додека си играме.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Африканците кои сосила беа доведени овде и кои нè колонизираа со својата музика, со својата сензитивност и ритам.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Ме научи сам да си правам свирчиња од житни класја, да измислувам свои инструменти, своја музика...
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Ичијанаги пронајде неколку плодни начини својата музика да ја ослободи од недостатокот на својата имагинација.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Затоа што ако се впуштиме кон искуството во нив, сфаќаме дека нашите уши и нашите животи се менуваат, не така што добиваме обврска да го вкусиме Ичијанаги (или, кога сме кај тоа, Јапонија), за да ја добиеме својата дневна порција на убавина, туку така што во секој момент нѐ прави способни (било каде да живееме) сами да правиме своја музика (не говорам за било што посебно, само за отворањето на ушите и отворањето на свеста и уживањето во секојдневните шумови).
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Децата, нормално, немаа ништо против, бидејќи така можеа уште понепречено да уживаат во својата музика.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Генерацискиот конфликт беше веќе тука.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Кога во шеесеттите родителите започнаа згрозено да констатираат дека нивните деца имаат сосема поинакви погледи на суштинските културни и политички прашања, беше предоцна.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)