Во различни пригоди и по различни поводи, Прокопиев отворено ја признава својата опседнатост од раскажувањето како такво.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Правејќи три до пет часа готов материјал неделно во времето на врвот на својата опседнатост со филмот, Ворхол веројатно потсвесно посакувал вака спектакуларен момент.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Тоа се значи портретската ролна (со Нико и музика од Велвет Андерграунд), потоа ритуалната ролна (соблекувањето и монологот на Ерик Емерсон), театарската ролна (Мари Менкен и Џерард Маланга) како и инцидентот кој овде се појавува во својата најразвиена форма: ролната со Ондин веројатно ја содржи најимпресивната секвенца која Ворхол некогаш ја снимил.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
„Ги ‘режирам’“ – вели тој на едно место – „како кусометражни аматерски филмови без кастинг и пробни снимања, со една камера и со брза монтажа“.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)