Децата, заробени во скутовите на мајките и бабите, беа фатиле такт во својот плач со тупкањето на тркалата од возот.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Беа и задоволни, онака како што се може да се биде задоволен по некоја ужасна смрт, на која ѝ претходела уште поужасна болест, од тоа што веќе нема да го гледаат Големиот Ристана како го влече својот плач по нивните темели со раскрвавените палци на нозете.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)