свој (прид.) - прашање (имн.)

Штом не кажувате кои сет, значи сите сте такви! — се развика бесно и му се обрна на јузбашијата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Никој глас не пушти. Тоа уште повеќе го налути стариот беј и го повтори своето прашање, и го потрети.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
На почетокот на своето прашање алудиравте на границата помеѓу она што може да се каже и она што не може да се каже.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Страсно уживаше во своите прашања.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Господи, со очај се мачев да разберам. Можеби само ги мислам своите прашања и можеби сум веќе безгласен и глув, мртов или пред умирање, нападнат од момчешки соништа!
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Онисифор Проказник клекна до мене. „Тој е зад ридон, така ли е?“ По белегот на лицето му се лизгаше жолтеникава шурка сонце.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Немаше обичај да ги објаснува своите прашања како Марко Марикин и не ги сакаше прикаските од стари времиња.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Но таа се наведна и, пребрза во својата нечујност, излезе од собата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Затоа со шепот се ведне кон седнатиот партизан, како да ја чува тајната на своето прашање: - А ти, синко, од овчарите ли си?
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Италијанецот отпрвин се трудеше околу своите прашања и инсистираше на прецизни одговори, а потоа почна да се губи вртејќи се ту кон едниот ту кон другиот соговорник, додека овие во еден глас му го толкуваа сè погласно секој своето и тоа на различни јазици.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Таа вечер отидов да го посетам. Заради незацелената рана во устата не можеше да зборува, па ги запишуваше своите прашања и одговори на лист хартија.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ден потоа кај брат ми се јавил зет му Макс Халберштат.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Неврописихијатарот, во инерцијата на своите прашања, не ја разбра Мајкината иронија, па продолжи: – А кој ден бевме вчера?
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)