Кога по три дена не побарал ни јастие ни питие, и кога почнала да се шири неподнослива реа, влегле стражарите внатре, и го виделе, потпрен на својот стап како упорно, со ведри очи гледа во натписот од книгата чудна.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Даме се подготвуваше да го грабне својот стап.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
" Дедо Танче ја крена главата, го подзагледа туѓинецот и без збор, потпирајќи се на својот стап, стана од местото.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Танче не седеше на пластичниоа стол навален, туку наведнат над својот стап што го држеше со двете раце и го поттупнуваше гледајќи в земја како да штути што се случува.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Да го посматра својот стап?
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)