Кога рецитираше песни или зборуваше за својата фамилија станував дел од поезијата или личноста што ја опишуваше...
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Но, тие искуства без сомнение се значајни за неговата уметност и живот, се поставија помеѓу него и целосниот физички и ментален крах, клиничка депресија од која навистина страдал извесно време во првата деценија после војната. (Овој крах за него бил, како што признал, вистински - емоционален - крај на војната.) Бојсовата преокупираност со топлината и присноста со цел на обновување на телото и духот, со конкретно доживување на “материјалот што дава живот”, датира од времето кога го негувале Татарите и кои ги сметал за своја фамилија.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Постојат сомневања за тоа што Бојс навистина доживеал кај Татарите.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Во однос на нивниот живот истакнува дека е многу едноставен и нивна единствена грижа била да обезбедат доволно храна за да се задоволат себеси и своите фамилии преку зимата.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Лечејќи го Бојс и учејќи го како да се лечи самиот, Татарите му дадоа втора, посреќна прилика, како возрасен, да ги почувствува топлината и присноста од кои порано бил лишен.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)