Тој гласно го изговара, немоќно насмевнувајќи се, тажно, некако уморно, потоа продолжувајќи го своето мачно качување, повремено застанувајќи да се осврне и да ги погледне скалите зад себе. наслов на изворникот: Robert Coover, “The Elevator”, Pricksongs ѝ Descants, 1969.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
И долго гледаше само во една точка на ѕидот од лабораторијата како од неа да чекаше спас или како низ неа да сакаше да го протне и да го истисне своето мачно расположение.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Таа е најсилна токму во мигот кога почнува со подлабок здив да се живее својата мачно сочувана различност, којашто веќе не ја засега јавното неодобрување.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)