силен (прид.) - викотница (имн.)

Тоа се отскри на тој начин што братучедот на Тодета, Јован Јанкулов Акиноски, некаде приквечер (се вратил од поле и дознал дека е Тоде затворен а дека Тодејца доа ја „сослушуваат“ офицери) со силна викотница, со пцости и со стап ги спопашка низ сокаците Куцарова и другите, а тие напиени, распојасани и поревнувајќи се се разбегаа на сите страни, пукајќи со револверите наслепо.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Само некои чавки и гаврани клечат на покривите на куќите и ме гледаат испуштајќи силни викотници.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Еден ден го стресоа силни викотници.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Рано изутрина нѐ разбудија силни викотници и врескање.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Во другата соба 'рзна одеднаш силна викотница. Сите се обѕреа.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)