Пред него се наоѓаше непријател кој имаше намера да го убие: пред него, исто така, беше едно човечко суштество, во болка и можеби со скршена коска.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Но пред смртта ( за такви нешта никој не зборуваше, па сепак сите знаеја ), имаше рутина на признавање низ која мораше да се помине: ползење по подот и врескање по милост, пукање на скршени коски, избиени заби и крвави клопчиња од коса.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Се сеќаваше на еден намуртен бербер кој доаѓаше да му ја изгребе брадата од образите и да му ја потсече косата, и на деловните нечувствителни луѓе во бели мантили кои му го опипуваа пулсот, му ги испробуваа рефлексите, му ги превртуваа очните капаци, го пребаруваа со груби прсти по целото тело барајќи скршени коски и му забиваа игли во раката за да спие.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)