сладок (прид.) - круша (имн.)

Можеме да го замислиме стариот Критјанин кој љуби кајсија и извикува: „Збогум, мили кајсии!“ ; киви: „Ви благодарам, дебелички кивии!“ ; круша: „Слатки круши, евхаристо!“ ; потоа капинка, а сѐ уште е на буквата К, откако претходно бакнал сѐ од ананас до јаболко и допрва му претстои патот од лубеница до зукини.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Ех, какви слатки круши родила. Вие ми дојдовте како порачани.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)