Слеп е, глув е, ниту гледа, ниту слуша. Којзнае каде му летнал умот.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
„Поштедете ја барем сестра ми. Слепа е,“ им реков на војниците.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Ружо црн бакнеж на ветрот што првата тага ја чува во каменот на пладнето (а мовта е сета од белези на минувањето) Ружо, око на огнот слепа е ноќта до твоите колена а коренот во слутење на пепелта има крв што румено умира.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)