сличен (прид.) - збор (имн.)

Јас името и правењето на тикушот ги наследив од мојата свекрва од турско потекло.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Не најдов ниту сличен збор...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Гурбетот беше варијанта на сургунот, бељата и гајлето се смируваа со сабарот и гајретот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но оваа целина можеше да се дополни со други слични зборови.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој користеше цела палета на сочувани формални маниризми (диафора - комбинација на различни 24 Margina #22 [1995] | okno.mk значења во употребата на еден ист збор; амфиболија - двојна смисла; параномазија - спротивставени истозвучни или слични зборови), но измислуваше и некои сопствени "маниристички" постапки, со што, на крајот на својот живот, успеа да создаде сопствен уметнички јазик.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Значи не оној од импровизацијата од пред малку туку од еден вистински разговор што го водевме гласно и со толку добро запаметени зборови што и денес можам да ги видам како да се забележани или изрежани на некоја карпа или на некоја друга цврста подлога.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тој вистински разговор всушност му претходеше на оној, замислениот, и се однесуваше токму на таа тема: каква помош смее да очекува синот од таткото во моменти на загрозеност?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Зошто пред иследникот го сокрив потеклото на разговорот?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Всушност пропуштив да му откријам дека повторувам слични зборови на оние што ги бев употребил во еден друг разговор со истиот мој професор Даскалов.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Експериментирајќи со можните избори на зборови, она што станува очевидно е малата разлика помеѓу многу сличните зборови, пракса која ги изложува границите на јазиците.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
__________ 17 Умберто Еко во Името на розата говори за таинствената мудрост поради којашто различни појави можат да се именуваат со слични зборови, а Божјите ствари да се означат со овоземски називи (1984, 271).
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Кога сликата е завршена, гледачот може да ја спореди својата реченица со претходните кои ги содржат сличните зборови.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)