Во таа смисла, на крајот од Маргина 36 169 Постмодернистичкото знаење Лиотар се залага на јавноста да ѝ се овозможи „слободен пристап” до податочните банки и се надева дека разни групи би можеле материјалот, згрижен поради униформна контрола, да го употребат за некои други, сосема поинакви цели.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Чукам на вратата и откако добивам слободен пристап, влегувам во малата просторија на еден од петте секторски директори на Центарот.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Извор: Известување по повод поднесено Барање за слободен пристап до информации од јавен карактер од страна на Асоцијацијата „Магна Карта“ (12.III.2010).
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
А, пак, со новиот ЗРО (2005) се одреди дека работодавачот е должен, на најбројниот репрезентативен синдикат, да му обезбеди само про- сторни услови за вршење на дејноста, а на сите синдикати и нивните претставници да им овозможи навремено и успешно остварување на заштитата на работничките права, како и слободен пристап до пода- тоците важни за остварување на тоа право (чл. 199, ЗРО/05). 2.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Во ситуацијава симптоматично е тоа што на авторот, и по неколку ур- генции, не му беше овозможен целосен пристап до бараните информации за потребите на ова истражување – што е спотивно на Законот за слободен пристап до информации од јавен карактер (2006).
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Одреден исклучок во поглед на квотите е направен за државјаните на Европската Унија, кои имаат право да засновааат работен однос во РМ надвор од определените квоти, доколку со меѓународен договор се обезбеди реципроцитет во смисла на слободен пристап на пазарот на трудот (чл. 3 и 5).
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Демократијата овозможи сите да имаат слободен пристап до културата.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Орвеловиот голем брат е на тој начин победен, но на опасноста со тоа сѐ уште не ⥊ е крај.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Доаѓа до реализација на другата славна антиутопија: во прекрасниот нов свет има од сѐ доволно, секој има право на култура по свој избор, секој избор е автоматски културен, сѐ е подеднакво вредно.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)