Од сите ексцентричности на египетската лексика најизвонредна е можеби онаа, покрај зборовите коишто во себе обединуваат спротивставени значења, која во себе содржи сложени зборови во кои две реченици со спротивно значење се обединети во еден композитум кој го има значењето на само еден од неговите два члена кои го конституираат.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Во тие сложени зборови, токму намерно се соединети поимните противречности, не за да се создаде трет поим, како што понекогаш се случува во кинескиот јазик, туку само затоа, со тој композитум, да се изрази значењето на едниот од неговите членови во противречноста, она што тој член би значел и издвоен...“
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)