смртен (прид.) - страв (имн.)

Простаци! Луѓе без манири и обврски!
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Смртен страв му го огрди лицето.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Со смртен страв го кренаа гавазите пашата, ги збоднаа коњите, колку што можеа побрзо, ја напуштија Преспа, подгонети од мислата дека пашата го достигнало проклетството на неговите претци затоа што тој се дрзнал да посегне по скапоцениот прстен...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Можевме по малку да мрдаме со прстите и да се гледаме, едниот Команч во другиот Команч, и двајцата со смртен страв во коските.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Некои од стариците околу нас пискаа, други се молеа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Знаев дека на нејзиното лице и во тој миг трепери онаа насмевка која некои од слепите луѓе ја имаат постојано, дури и кога се свиваат пред ужасот и смртниот страв.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)