Не сосем доволно за да види како првата плоча му станува платинеста.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Колку долго живее? Дваесет и пет години.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Минатата недела таа испуши еден џоинт и пиеше текила.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Сани точно знае на што ќе мисли кога тоа ќе се случи.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Кој може да објасни како или зошто тој снежен леопард дошол од Азија да престојува во таа неупотреблива пештера во едно маргинално земјоделско градче меѓу полиња на јачмен и компир во јужен Ајдахо. што го оформило таквото патување, какви лоши проценки, кои промени на ветер или струи, какво промашување на кое божество?
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Сани неколку пати мора да чука од страна врз комбето, да тропа со клоци и да го вика додека тој да се разбуди. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 173 Секој ден мора да биде посебен, единка, како суштество, снежен леопард, зебра, или виножитна пастрмка.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Секогаш има хектари сонце и нивно бледеење.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
За Сани, најомилената поставка е онаа со снежниот леопард. чудно е што зоолошката градина во ваков малечок град има такво животно.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Тие се толку ретки. Чита дека снежниот леопард јаде цицачи и птици. Осамено живее.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Секој со своја посебна еволуција и морфологија, свое место, комплексни случајности.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)