Внатре, во кафеаната на збрчкан и сонлив стопан од не знам кој крај, удира во ноздри недогорен јаглен, арбол и истурена комова, зад некакво жолто перде со дамки и брчки гори лој и месо, гостите се бунџави и темни.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)