Мислам, по ова негово последно искуство, за кое не забораваше да напомене дека било премереже поттикнато од маглите на судбата, како да ја кладе под себе својата живеачка.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
За да си убаво буден треба да си веруваш на себеси, а тој, зошто да го премолчуваме тоа, после сите оние настани, а и пред тоа, ја беше загубил дури и сопствената вера.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)