сопствен (прид.) - позиција (имн.)

Она што врз неа е испишано, на местото каде што ја пресекува визуелната пирамида, е еден „хиероглиф” што непрекинато треба да се одгатнува, чија што смисла зависи од положбата на набљудувачот: „гледачот што прави слика”, набљудувачот кој само ја проектира сопствена позиција кон светот, кон една бескрајна кружност, кружност на погледите едновремено и на набљудувачот и на набљудуваниот.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
За разлика од некои современи режисери кои сопствената позиција на алтернативни творци ја оправдуваат со своето уживачко и разорно впуштање во општите феномени и изразите од општествените маргини, Гринавеј му е посветен на потиснатото дејство на моќта на сликата и приказната од баштината на западната европска култура.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Единствениот успех на таа интелигенција, судејќи по списанијата, се состои во тоа што таа не нуди било каква артикулација на вистински алтернативна концепција за културата наспроти државно-националната, и во тоа дека единствено успева да се занимава со сопствената позиција на исклучен политички субјект.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Лесно не отстапува... кораво се бори за сопствената позиција.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)