Првиот, И покусиот, е мошне општ.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Кога ќе дојде време, ќе се навратиме на ова.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Но самиот Дерида го користи јазикот за да ги изрази своите гледишта, така што ние можеме неговите гледишта да ги примениме врз неговите сопствени списи.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Дерида ни даде едно објаснување на јазикот, за тоа како тој има значење, а како не.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Деридините гледишта се применуваат на јазикот општо, па според тоа, мора да се применат И на неговите сопствени списи.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Од друга страна, Дерида го одрекува постоењето на такви нешта И оттаму заклучува дека смислата не е одредена.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)