ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Со адвокатурата, во режимите, во идеологиите, кои брзо се менуваа на Балканот, тој, всушност, си ја бранеше и сопствената судбина...

Народот се држи кон својот паничен страв од светот и светските процеси, и дури по цена на потполно осиромашување и анимализирање тој е среќен само кога на власт ќе има некого што ќе ја поддржува неговата национална предрасуда и ќе го држи потаму од секоја одговорност за сопствената судбина.

Ние сме на нивото на историјата и сопствената судбина дури тогаш кога (АКО) ќе ја изградиме и ќе ја одржуваме во динамичност согледбата.

И речиси секогаш сме на расчекор помеѓу тоа да се следи судбината или да креираме сопствена судбина.

Да се постигне процут во духовна и физичка смисла и речиси совршена анатомија на личноста.

Секое зајдисонце, Мајката го испраќа со придушен плач, иако го претчувствува неговото раснење: детето-змија мора да си ја проверува силата, да ја совлада сопствената судбина: - во седната година, ќе му го препречи патот распашаниот Мечок.

Едниот случај бил кога била објавена неговата книга на неговиот мајчин македонски јазик и честа да биде гостин на родната земја, кога таа е слободна држава и е ковач на својата сопствена судбина, другиот случај бил кога неговиот автобиографски роман Ова е мојата татковина бил најден на канцелариската маса во Белата Куќа на Претседателот Франклин Делано Рузвелт, веднаш по неговата смрт.

Жена-маж, советник, учител, креатор на сопствената судбина.

Лета забележа дека се растажив над сопствената судбина на дете без баби и дедовци и веднаш ја смени темата.

- Ти, Мали, знаеш уста да затвориш? – конечно се разбуди Јане и ја подаде главата низ врата. – Што има за јадење? – беше неговото второ прашање.

Или во прашање беше нешто сосема друго?

Не само што верувам туку и тврдам дека ваквата размисла па дури и осуда на сопствената судбина постојано ти шеташе по врвот на јазикот но ти не сакаше (јас знам дека не ти недостасуваше храброст) да дозволиш таа осуда на сопствената судба да се појави разголена и обесчестена пред погледот на изненадениот љубопитник каков што бев јас.

Сосема на крајот, во долниот источен ќош, седи еден човек, сув, слабичок, со качкет, во рацете стиска бовча и ништо нема околу него, седи како маѓепсан, чиниш ништо не допира до него од она што се случува околу него, како да е глув или си шета по сопствената судбина.

Чана не ѝ дозволува Петра да си ја идентификува сопствената судбина и сопственото постоење со постоењето на оној човек онде, Чана живее само во мигот во кој реално постои и затоа таа речиси со гласот ќе ја крене на нозе без да биде свесна за тоа, ќе ја натера да си ги наниже бовчите на рацете, се разбира, во низата и неколку кокошки врзани со сиџимка, на крајот.

Нејзиното писмо беше преполно со живот, надеж да се дооткрие вистината на другиот како сопствена судбина и утеха.

Таа мораше и него да го внесе во сопствената судбина веќе разоткриена пред мајката Перса и сигурно сега е вистинскиот миг додека уште престојува во нејзината глава.

Разговорот на тројцата комантанти јас го оценив како мајтапење со сопствената судбина.

А ти самиот констатира дека тие еднаш веќе платиле за своите постапки.

Порано или подоцна испружената дланка сама си ја задавува сопствената судбина.

Си ја споредуваше сопствената судбина во егзил со течењето на оваа река.

Потем, тој продолжи: - Ах, тие јагули, тие свети и клети јагули, како сирените на северните мориња, влегуваа во реките, езерата, на нашата руска земја, нè поврзуваа со светот, означуваа безброј излезни патишта, кога човекот се гушеше во сопствената судбина...