Не само Татко туку и присутните блиски беа изненадени кога штом запре возот и вагонот со натпис Paris (Gare de Lyon) се најде на вообичаеното место на перонот, Климент Камилски со куферчето слезе од возот, со бегол поглед и поздрав со кимање на главата, се упати до соседниот вагон во кој беа трите сандаци со книгите.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Во вратата на соседниот вагон ја забележува Богородица како се посега со поглед на кај главата на композицијата, туфкајќи се Чичи Гели и то големто ми избигаа уд очте!
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)