среќен (прид.) - јас (зам.)

Си велев а не си верував на зборовите.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И не бев сигурна колку смеам да бидам среќна.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Радоста моја денес е бескрајна, среќен јас сум ко детулче мало, поле мое, поле прадедово – ново време голем дар ти дало!
„Мое село“ од Ванчо Николески (1950)
И жалам што среќна јас не бев така...
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
Паметам, си реков: „Среќната јас, неговото име успеа да го искрши кожурецот на тајната и да се појави, иако Ведран настојуваше тоа име да остане затскриено!“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)