среќен (прид.) - дебил (имн.)

Татко ми нè нарекува „мала група среќни дебили” и постојано се мајтапи со нас.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Е, зошто сме „дебили”? – се заинтересира тој викенд за време на вечерата Огне.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- А, сакате да ви кажам зошто не читам? – неочекувано праша Огне. – Ако сакате да знаете, не читам зашто писателите не пишуваат интересни книги.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Јас немав ништо против да бидам член на групата „среќни дебили” и тоа ми беше забавно, но имав против татко ми да ми припишува туѓи особини.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
А, кој се претвора во уво кога ние возрасните разговараме и сака сè да чуе и сè да разбере? – продолжуваше да ги реди карактеристиките на „среќните дебили” татко ми.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Огне е таков, јас не сум – пак се побунив.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)