стаклен (прид.) - кутија (имн.)

На сè уште неизбледениот венец од пластични цвеќиња, на една долга лента под која стоеше фотографијата ( се сетив во тој миг дека насликаната жена се викаше Света Марија Девица) во стаклена кутија, пишуваше: „Вечен спомен на баба ми: Чавка и домците“.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Беше ставена во стаклена кутија со дрвени рамки, пред неа гореше нешто како мала свеќичка, ама не беше тоа, а на фотографијата се гледаше жена со дете во рацете, а некакви чудни дечиња со бели крилја, летаа над нив во облачињата што се белееја.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)