страшен (прид.) - студ (имн.)

Во истиот миг, младиот писател сеќава страшен студ.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Од чувството на страшен студ, како да сум заспиена со хлороформ, од загубата на гравитација во нозете и поради намалувањето на својата големина, стигнав до чувството дека сум злато.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)