суетен (прид.) - чека (гл.)

Се излажав: лицето на Писмородецот се разведри за миг, но ведрината исчезна кога виде тој дека јас само една реченица кажав, а душата негова суетна чекаше уште, и не доби, па се смурти лицето негово.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)