суров (прид.) - рака (имн.)

Убаво сте ги наплескале, да ви се сурови рацете.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Којзнае колкумина има оплескано, да му се сурови раце" — си заклучи Толе и продолжи да се накашлува секој пајдос, како што му рече комшијата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Убавина, младост, богатство, сила - сè било ветер!, си мисли поштарот, ништо не може да ѝ устои на тешката сурова рака на времето.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
— Охоххо! да му се сурови раце! — викаше Бојко Паленѕов на сред село во Полчишта кога се зборуваше за ова.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)