таинствен (прид.) - сопатник (имн.)

Тркот им беше потполно изедначен со брзината на возот, па залепени за стаклото на прозорецот, се спојуваа со движењето, со натежнатите темнини, со таинствениот сопатник, со мене – во запрена сцена од дамнешното некогаш. Или, можеби, од секогаш...
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)