Некои тоа го правеа со аристократичен цинизам, некои со татковска благоглаголивост, некои со гестуална експресивност, а господинот Драгутин Аврамовски Гуте во чија класа студирав го правеше тоа со најделикатна фантазија што човек можеше да ја сретне на тоа место и во тоа време.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)