твој (прид.) - дете (имн.)

Блазе си ти на душата кога мислиш така за твојте деца. И шо е тоа лав дали ќе су а примнал?
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
„И многу би бил среќен твоите деца да протрчаат на (внимавај) вториот кат, да ми се развесели куќата“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
И добиваш желба да те даруваат твоите деца со такво чудо со проѕирен поглед.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
„Тоа плачат твоите деца.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
„Не прашав тоа. Имаат ли твоите деца памучен палјачо?
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Ропна два-трипати од првата чоколада што ја одвитка и гровна со восхит: - Вистинско нешто за мечкиниот вкус! За мене се? - За твоите деца.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
„Еве го твоето дете!,“ ѝ извикува.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Моето детенце! Моето детенце!,“ извикува жената и го гушка парталчето на градите, го гушка и не престанува со радосните восклици: „Ми се врати моето детенце!“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)