Остави го на моите усни сите твои приказни. Се плашам, се плашам, се плашам.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Јас заедно со тебе го слушам коњаникот во нашиот часовник, јас уште копнеам по твоите приказни.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
ЉУБА: Но, ајде каде е таа твоја приказна?
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Дивни се твоите приказни, ми рече. Сонуваш ли како што расправаш? праша. Кажи сонуваш ли?
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Никола, остави ги твоите приказани. Ти не можеш со себе сѐ да однесеш.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Мајка замолче. Татко продолжи со загрижен тон: – Со твојата приказна за танцот со грофот Чано, ќе предизвикаш збрка во нивните глави.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Југ, Африка. твоите приказни за изворот на Нил, за дијамантските полиња, за плачот на антилопите, Никола...
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Рада, моливот и листот в рака додека да проработе „чудовиштето“, а ние, во име на љубофффффта кон твоите приказни, ќе се стрпиме и ќе те очекуваме со нови приказни.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)