тежок (прид.) - пат (имн.)

„Да, уште ракија старче. Тежок пат.“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Ах, бре, Коле! Дали и ти тој тежок пат ќе го поминеш...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Време е за размесување! (Идат работниците, ги редат штиците, покриени со платно.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Тој човек, кој со леснина претрчуваше толку милиони километри, планини, реки, полиња, што како елен совладуваше големи трапишта со вода, кој на чудесен начин можеше да пролета низ кални, тешки патишта, низ трње, низ дождови, низ лапавици, со секавиците да се гони, беше жално, беше очајно да се гледа како се прпелка во малото, смрдливо сопче.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Цел еден век. Уморот, тешкиот пат, гладот и жедта што нѐ следеа со часови додека нѐ носеа во домот завчас исчезна, божем сета наша мака, несреќи ги стопи добрата душа на Големата вода.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
А ние само што требаше да појдеме по него, проклет да бидам, - и сега не знам откаде толку сила, волја, храброст за еден таков ужасен, тежок пат.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
„Старче, продај ни уште малку ракија. Тежок пат не чека“. проговори некој од него.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Таа дружба треба да пушти длабоки корени помеѓу двата братски народа за да им даде можност рака за рака да одат по тешкиот пат на културниот прогрес.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)