Знаејќи ја темелната определба на Ренџов за една поезија со рембоовска насоченост - која се движи од општото кон поебното и поединечното - се прашував како успеал да се справи со една сосема понаква област, каде барањата во поглед на обработката на книжевната материја се сосема спротивни.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)