Одзади - театарската старудија од целиот наш живот, замрзнати маски од второстепена комедија, а однапред - темна длабочина и очи, очи, очи, што гледаат во нас, што ја чекаат нашата смрт.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Ана мрзоволно се упатува кон прозорецот и нејзиниот поглед потонува во темната длабочина на заспаните улици.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)