Попусто,  Ниту е доба пред цветање  Ниту пак нешто гасне:  Некое темно ѕвоно  Ја опустоши нашата срж  И дивна усама околу се ниша.
               
             
           
            
            
              „Камена“
               од Анте Поповски 
              (1972)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  6. Од праискони некое темно ѕвоно  Ја опустоши нашата срж  И во предел на дивна усама нѐ всели.
               
             
           
            
            
              „Камена“
               од Анте Поповски 
              (1972)