Како некакво тотално прочистување, аскеза речиси, при што почисто ќе се лоцираат оние пар ентузијасти („фрикови, особењаци, откачени”) коишто се токму некакви столбови на духовност на оваа инаку моронска социјална градба?
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Од таквото „тотално прочистување” не гледам голема корист, бидејќи изолираноста на тие поединци не може да придонесе за размена на жива информација и комуникација во идеи. Маргина 36 125