Како пијан човек, со матен поглед, со слаби нозе, со тресливи раце.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
- Да, да - рече тој разбирајќи ги нашите погледи, нашите срца, и, проклет да бидам, сосема нежно, внимателно, со тресливи раце му го подаде дрвцето на Кејтеновиот син.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)