— Море, кој знае, баси го, да ли ќе го препрчиме; како ногу корен ватил! — се јави пак некој скептик.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Тоа беше една повисока степен во естетиката на живеењето на маказарчани - не просто бели ѕидови на одаите, туку шарени, некаде со ситни цветчиња, другаде со крупни медалјони, на трето место со фигури кои беа почисти во линиите, налик на геометриски.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Ние овде малку, други на друго, трето место, и ене го — агата се напрчил!
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)