убав (прид.) - маса (имн.)

Она во аголот е убава маса на расклопување.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Ете. Готово.“ рече газда Таки, го тргна писмото на страна и ги подигна убавите сини очи кои за прв пат се сретнаа со силните, маркантни очи на Петар, потпирајќи се со двете подлактици на убавата маса.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)