убав (прид.) - насмевка (имн.)

Ова утро се разбудив како нова. Со сите стари болки и гревови, само покриени со убавата насмевка и правите заби. ***
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Во себе помисли, уште еднаш и уште еднаш, тивко: Насмевката, убавата Насмевка.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
- Добро утро, дали добро спиевте - зборуваше со нејзиниот певлив глас, а лицето цело и беше озарено од убавата насмевка.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Избраникот на нејзиното срце беше Јон, едно здраво, цврсто момче со румени образи и убава насмевка, син на млекарот што со каскет на глава, секоја квечерина доаѓаше дома и ни носеше пресно млеко.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)