Јадеше со чувство дека мора брзо да јаде, без починка, без застанување, зашто миговите во кои беше собрана таа сладост можеа да се испуштат и задоволството од убавиот ручек да пропадне.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Покрај убавиот ручек таа им направи и палачинки, кои посебно ги сакаше Мирко.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)