Уморен сум од патеписни стихови, крајпатни кафани и сува храна.
„Најважната игра“
од Илина Јакимовска
(2013)
- Уморен сум. Неколку дена патувам. - Гледам јас.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Уморен сум. Ќе покажат анализите.“
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
МАЛИОТ: И уморен сум.
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
- Ама како?... Баш вечерва сакав... - Те молам, Драгане... Уморна сум... - Ох... И Драган излезе.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Ќе нè ебат на суво. Не се плашам од тоа, но уморна сум и, да ти се доверам, понижена.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Да, драга Ема, во Равена мојот Јирачек, моето сонце, веќе ме чека, јас знам дека ме чека Јирачек и ги мерка тие стари, истрошени европејци, тоа се истите оние од Вацлавске Намјести, кои како река доаѓаат од секаде за да си го дотрошат животот, желни да брцнат со прст или со нос во нешто младо, убаво; пари даваат за тоа, душа даваат за тоа.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
- Ќе запушиме? - Сега не. - Тргни само два-трипати од лулето. - Уморен сум.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Овој пат не беше.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Ете, така, не знам зошто, воопшто не ми се допаѓа кога е уморна и ништо човек не може да ѝ рече. – Остави ме, уморна сум – Ќе каже тогаш, а тоа значи и дека е нервозна, нерасположена, сето тоа на куп.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Многу ми се спие, уморен сум од сè што се случи вечерва.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Ми се стори дека одвај чекаше да побарам такво нешто од него.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
БОРИС: Да ти покажам. СОЊА: Не сега. БОРИС: Набрзина. Затвори ги очите. СОЊА: Тато уморна сум.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Само му подвикна оддалеку: „Јас ќе си легнам. Уморна сум нешто...“
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
По некое време реши да ми ги скрати маките и ме прекина: - Уморен сум, - ми рече, - те молам, не ме гњави со глупости.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Овојпат побрза од неа, ја тргнав раката и мачката само ме прострела со жолтите очи.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
- Ништо, јас ќе вечерам и ќе си легнам. Уморен сум, - си рече Малчо.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
„Чаршавите се толку чисти и убави.“ „Уморна сум“. „Сите сме уморни“.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)