ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Маргина 36 195 »» Детерминативните симболи се знаци што немаат фонетска вредност, но се ставале крај други симболи за да го фиксираат типот на значењето на зборот.

Некои букви се оформени според латинични букви, но без нивната фонетска вредност; други се потполно измислени, под општо влијание на етиопското писмо.

По спроведувањето на таа процедура се добива редослед на знаци на ерменскиот систем на писмо, кој целосно е соодветен со грчката алфабетска низа и кој во себе не содржи само неколку знаци со типично грчки фонетски вредности.

Во Македонија пред АСНОМ во употреба беше српската и бугарската кирилица, за по заседанието и по оформувањето на македонскиот како литературен јазик да се воведе типично македонско кирилично писмо, кое е прилагодено за одразување на фонетските вредности на македонскиот јазик.

Со фонографија се карактеризира онаа класа на системи на писмо, во која сигнансот на јазиците не корелира со универзалните појмовни јазички категории, кои принципиелно им се достапни на сите јазички колективи на определено ниво од културен развиток.

Во ваквите системи, поимите не ја играат улогата на сигнатуми на знаците на писмото, туку таа улога ја преземаат конкретни зборови со конкретна фонетска вредност или дури и јазички единици од пониско ниво, какви што се одделните слогови и/или звуци.

Во таков случај, повторно можеме да се сретнеме со појавата на внесување во системот на писмо на графички симболи без фонетска вредност.

Отсуството на дополнителни знаци во готското писмо се објаснува со фактот дека специфично готските фонетски вредности се сместени во рамките на грчката алфабетска низа по пат на супституција на некои специфично грчки фонетски значења, кои се одвишни од аспект на готската фонетика.

Кара­џиќ, кој вметнува дополнителни букви во системот на дотогашната српска азбука, имено, ‘Ћ’ и ‘Ђ’ за токму српските фонеми, со што се дооформи српската кирилица.

Природно е, натаму, да очекуваме, системите на писмо со поголем број на графички симболи за изразување на фонетските единици да се стремат да го надополнуваат количеството до наредната критична бројка, доволна за означување на илјадите, т.е. до 36 знаци.

Притоа, специфично готските фонетски вредности им се доделени на оние знаци од грчката низа, кои од аспект на готскиот јазик се лишени од фонетско значење.

Согласно со погоре опишаниот систем за изразување на бројни вредности, писмото треба да се карактеризира со најмалку 27 знаци, ако илјадите се означуваат со помош на дополнителни дијакритички знаци кај основните симболи.

Писмото со помал број на знаци од критичниот се дополнува до бројката од 27 знаци, при што се допуштаат симболи без фонетска вредност, а карактеристичен пример за тоа е грчкиот алфабет, кој содржи 27 знаци за изразување на бројните вредности со дијакритички знаци за изразување на илјадите. 90 okno.mk

Како и грчкиот прототип, така и готскиот алфабет содржи 27 букви со веќе напомената бројна вредност, при што последниот 27-ми симбол на готската алфабетска низа, кому во грчкиот му одговара еписемонот сампи, се употребува само во својата бројна вредност 900.

Натаму, со цел создавање на ново писмо, составувачот на ерменскиот алфабет го зема грчкиот систем на писмо и секој негов знак го доведува во корелација со особениот знак во новосоздаденото писмо, со кој се означува типична фонетска вредност на ерменскиот јазик.

Така, со употребата на грчкиот алфабет како прототип за создавање на готски систем на писмото, Вулфила не ги отстранува знаците кои ги прикажуваат типично грчките фонеми, туку на соодветни места истите ги заменува со знаци со типично готска фонетска вредност.