француски (прид.) - збор (имн.)

Главната теза во дописот на Аполинер беше дека Германците залудно се бореле против француските зборови во германскиот јазик, сметајќи ги за бесполезни паразити.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но кога сум збунет ги заборавам и оние малку француски зборови што ги знам.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Но, најголемиот дел на алузиите се однесува на „la bite“, што претставува француски збор во жаргонот за пенис: ... „а јас, јас имав свој пенис во спиралата“.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Спокојно, лека полека, како во расказите на Чехов во Јалта во кои задолжително се наоѓа и некое кутре а се изговара и по некој француски збор.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Да, Арсо вдахнува доверба, и со движењата, одмерено вешти, и со ова тенко бледо лице на млад благородник и со ведрата синевина на очите, и со необичниот акцент со којшто ги изговара француските зборови.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Карактеристично е, на пример, што тој се претставил себеси како „Дишач“, ако францускиот збор за дишење, resperer, го подразбира и aspirer, „да се аспирира, да се тежнее“ и en spirale, „во спирала“.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
На неа ги дозавршував домашните или ги пелтечев првите француски зборови.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)